Dag 81 en 82. Thanksgiving and family friday.

Sorry had het nog al druk gisteren, ik ga jullie er allemaal over vertellen. Donderdag ochtend was een goede ochtend, maar eerst gedag gezegt tegen Els en Kirsten, zij vertrokken weer naar Nederland. Het is nu echt stil. Al goed, op het kantoor ging ik, Mickey en Matt voor twee duiken gemaakt. De eerste duik die we die ochtend maakten was mijn vijftigste duik! SWOOP SWOOP! ik kwam er met negen dus hem hier 41 duiken gemaakt. Het was nog een mooie duik ook, bij Northman voor lionfish en coralbleaching. Heb 2 lionfish kunnen speren en er 4 laten ontsnappen, ook hebben we de zeldzame Spotted Eagleray gezien, wat was dat een mooi beest zeg! Raken aan het eind wel snel door mijn lucht heen, maar tegen die tijd was ik al boven. We rusten boven op de boot uit tot dat we de twee duik gingen maken. Voor deze duik gingen we een boei schoon maken en zwommen we erna een beetje rond, Matt ging op een gegeven moment lekker gek doen, hij deed zijn vinnen uit en ging proberen over de bodem te rennen en vervolgens saltos maken en karate trappen. Het zag er niet uit en ik moest ook erg lachen, voor zover het kan onder water. Terug op de boot een rondje gemaakt voor Nadio om zijn nieuwe lokaas uit te proberen, maar helaas niks gevangen, was ook best fris op dat moment. Toen we terug in de haven waren konden we A nergens de boot kwijt en B er was geen truck beschikbaar, dus hebben we de spullen maar op de boot gelaten. Mickey en Matt gingen alvast vooruit en ik ging met Nadio mee de boot weg brengen. Bij het kantoor terug gekomen was het de vissen ontleden en omkleden. Omdat ik Nadio geholpen had en hij graag iets voor me wilde doen zei ik tegen hem om een ijsje voor me te kopen en dat heeft hij dus ook gedaan, jammie. Even snel lunchen thuis en weer terug voor Junior Rangers. Terwijl ik wachten heb ik trailtags genummerd, maar om 14:30 waren er nog steeds geen kindjes. Ik geef ze tot 15:00 zei Claire en ja hoor daar waren ze, allemaal nog net voor 15:00. Na nog wat getreuzel zijn we naar de tuin gereden voor biodiversiteit. Maar er was een stom opkomst of zo, want man man man wat waren die kinderen druk zeg, tjongen. Het ging op een gegeven moment ook niet meer over biodiversiteit, maar alle hormoontjes in hun lijfjes tussen de (11 en 14 jaar) schoten alle kanten op en Claire had zo iets van ik geef het op. We waren toch ook al laat en bleven dus niet lang in de tuin. Claire heeft me bij de supermarkt afgezet en ik ben inkopen gaan doen voor mijn deel van de Thanksgiving dinertje dat Matt en Pardis hadden geregeld. Ik ging bladerdeeg kaas rolletjes maken en een met bacon. Thuis na bootschappen gedaan te hebben ben ik gaan douchen en daarna gelijk gaan koken. Het was al laat en vervolgens zat mijn recept niet mee, raken een beetje gefrustreed over het feit dat het aan het mislukken was en bleef vervolgens samen met Kelly achter in het huis om het af te maken. Had tegen de andere gezegt of ze willen doorgeven dat ik wat later zou zijn en dit hadden ze netjes gedaan. Alles ging niet zo als ik wilde en bleef ook aan het bakpapier kleven. Ik en Kelly hebben de meest goed uitziende mee genomen en de andere zelf gesnoept of weggegooid. Op weg naar Matt en Pardis kregen we een lift van ee aardifge Amerikaan in zijn truck. Zetten ons af op de hoek van de straat en zijn toen het laatste stukje gaan lopen. Bij het hek aan gekomen belde ik met de buiten bel, ik was alleen iets te enthousiast en brak dus de zwengel van de bel... Oopsie! Gelukkig konden ze er om lachen toen we binnen waren. Het was erg gezellig, bijna iedereen was er, Matt, Pardis, Cloë, Kali, Kelly, Fedor, ik, Mickey, Lara, Cornelius, Casper en Chuck. We hadden allemaal veelste veel gegeten maar het was een top avond. Thuis nog even snel mijn was gedaan ondanks dat het laat was voor vrijdag. En dat is vandaag vrijdag, we gingen voor family friday de trails onderhouden in Boven Nationale Park, man dat was zwaar en zweten! Ik dacht dat de Quill erg was, poe poe. Af en toe heel even rusten en bovenaan verdeelde we ons in twee groepen, Casper, Matt, Cloë, Fedor en Cornelius en Chuck, Kelly, Kali en ik. Zo gingen we ieder een kant op, het ging allemaal goed en hadden mooi uitzicht, totdat we terug gingen, Chuck was al heel lang niet meer in Boven geweest en raakte dus verdwaald, we hoorde Casper en de rest maar konden ze niet vinden, op een gegeven moment zeide Kali en Kelly, okay wij gaan nu voor op, want we horen ze daar dus we gaan die richting op, dat vond Chuck helemaal best hij was er toch al klaar mee. En ja hoor we waren de hoek nog niet om of we liepen Fedor tegen het lijf en de rest volgde. We hebben toen even uitgerust en geluisterd en gelachen om Chuck die helemaal tegen Casper te keer ging, no worries hij was niet super boos maar het klinkt zo overdreven. Daarna stekkerde we weer helemaal naar beneden, ik was er toen ook klaar mee, beneden bij de auto wachten we op Chuck en Casper en toen die er eindelijk waren, zijn we naar huis gegaan. Thuis heb ik mijn tas in gepakt en gedoucht, ben helemaal klaar voor een heerlijk weekendje Anguilla met de meiden. Kan niet wachten, we komen maandag weer terug dus dan zal ik weer bloggen. Bye bye iedereen!